Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 roku w Grabonogu, 43 km od Zaniemyśla. W dzieciństwie mocno chorował, ale za przyczyną Matki Bożej Bolesnej został cudownie ozdrowiony. W dowód podzięki Maryi - matka Edmunda ofiarowała w bazylice na Świętej Górze w Gostyniu wotum w kształcie Oka Opatrzności, które wisi tam do dziś.
Edmund Bojanowski za przyczyną matki otrzymał staranne wychowanie w katolickiej rodzinie, a dzięki postawie ojca w młodości stawał się gorliwym patriotą. Poważna choroba uniemożliwiła mu ukończenie studiów filozoficznych, które podjął na uniwersytetach we Wrocławiu i w Berlinie. Po intensywnej kuracji zamieszkał w rodzinnej miejscowości. Chociaż wykazywał duży talent literacki, swoje powołanie odkrył w pracy społecznej i charytatywnej (stąd obok św. Urszuli Ledóchowskiej jest patronem Caritas Archidiecezji Poznańskiej).
W swojej pracy społecznej zakładał czytelnie dla ludu rozpowszechniając dobre czasopisma, by w ten sposób pomagać ubogiej młodzieży i dzieciom w zdobywaniu wykształcenia. Dał się poznać jako człowiek wielkiej wytrwałości i dobroci serca. Wielokrotnie był zapraszany do uczestnictwa w stowarzyszeniach niosących pomoc ubogim. Podczas epidemii cholery w 1849 roku z wielkim oddaniem, ryzykując zdrowie i życie, poświęcał się służbie zarażonym śmiertelną, wtedy chorobą.
Będąc człowiekiem głęboko religijnym i praktykującym, na każdego człowieka, a zwłaszcza na biedne dziecko, patrzył przez pryzmat miłości Boga. Mimo słabego zdrowia robił wszystko, by nieść pomoc zaniedbanemu ludowi wiejskiemu przez organizowanie ochronek dla dzieci i opieki nad chorymi, troszcząc się jednocześnie o podniesienie moralności dorosłych. Chociaż był czlowiekiem świeckim, 3 maja 1850 rok po długich bataliach, w których musiał pokonywać różnorakie trudności - założył zgromadzenie zakonne Sióstr Służebniczek Maryi Niepokalanej - najliczniejszy dziś zakon żeński na świecie.
Problemy zdrowotne uniemożliwiły mu realizację marzeń o kapłaństwie, chociaż podejmował próby studiów seminaryjnych.
Dla otoczenia był zawsze przykładem heroicznej wiary, prostoty, miłości i ufności w Bożą łaskę.
